γάμοι μεταξύ μακρινών συγγενών

Η αιμομιξία μεταξύ συγγενών δευτέρου ή τρίτου βαθμού μειώνει την πιθανότητα επιβίωσης των απογόνων, ωστόσο οι γάμοι ανάμεσα σε τρίτα ή τέταρτα ξαδελφια είναι βιολογικά οι πιο πετυχημένοι, καθώς δίνουν τα περισσότερα παιδιά, αποκαλύπτει μεγάλη μελέτη στη Δανία.
Στις περισσότερες δυτικές χώρες, η αιμομιξία θεωρείται ταμπού και αποθαρρύνεται, με το επιχείρημα ότι οι απόγονοι τέτοιων ενώσεων παρουσιάζουν κληρονομικά προβλήματα υγείας. Στην αντίληψη αυτή υπάρχει επιστημονική βάση: Αν και οι δύο γονείς είναι φορείς κάποιας κληρονομικής πάθησης (φορείς υπολειπόμενου γονιδίου), ο απόγονος έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εκδηλώσει την ασθένεια.
Όμως το φαινόμενο αυτό παύει να ισχύει από τον τρίτο βαθμό συγγένειας και μετά, αναφέρουν στο περιοδικό Science ερευνητές της ισλανδικής εταιρείας DeCODE Genetics.
Ο Δρ Κάρι Στέφανσον και οι συνεργάτες του εξέτασαν τα εκτενή δημογραφικά αρχεία της Ισλανδίας, μιας χώρας με ομοιογενή πληθυσμό τόσο από γενετική όσο και από κοινωνικοοικονομική άποψη.
Η ανάλυση έδειξε ότι οι γάμοι ξαδέλφων δίνουν στατιστικά περισσότερους απογόνους. Στην περίπτωση γάμων ανάμεσα σε πρώτα και δεύτερα ξαδέλφια, οι απόγονοι είναι περισσότεροι από το κανονικό, παρουσιάζουν όμως προβλήματα υγείας. Αν επιζήσουν μέχρι την ενηλικίωση, αποκτούν τελικά λίγα δικά τους παιδιά.
Το πρόβλημα αυτό εξαφανίζεται στους γάμους μεταξύ τρίτων ή τέταρτων ξαδέλφων, οι οποίοι δίνουν περισσότερα υγιή παιδιά κατά μέσο όρο.
Για παράδειγμα, οι γυναίκες που γεννήθηκαν το διάστημα 1925-1949 και παντρεύτηκαν έναν τρίτο ξάδελφο απέκτησαν κατά μέσο όρο 3,3 παιδιά και 6,6 εγγόνια ενώ οι συνομήλικές τους που παντρεύτηκαν συγγενή όγδοου βαθμού και πάνω απέκτησαν μόλις 2,5 παιδιά και 4,9 εγγόνια.
Σχολιάζοντας την έρευνα στο Νature.com, ανεξάρτητοι ειδικοί αναφέρουν ότι η αιμομοξία δεν ήταν πάντα ταμπού. Μέχρι τα νέσα του 190υ αιώνα ήταν συνήθης πρακτική ακόμα και στη Δύση, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούσαν να αναζητήσουν συντρόφους έξω από τις δικές τους μικρές κοινότητες.
Ακόμα και σήμερα, οι γάμοι μεταξύ συγγενών είναι συχνοί σε χώρες της Ασίας, προκειμένου να εξοικονομούνται τα χρήματα της προίκας και να διαφυλάσσεται η οικογενειακή περιουσία.
Επιστημονική εξήγηση για τα οφέλη της τεκνοποίησης ανάμεσα σε συγγενείς προς το παρόν δεν υπάρχει. Οι ερευνητές υποψιάζονται όμως ότι το επιτυχημένο ζευγάρωμα βασίζεται σε μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη γενετική συμβατότητα και τη γενετική ποικιλότητα.
Newsroom ΔΟΛ