Βρετανία - πυρηνικές κεφαλές

Η Βρετανία δεν θα έχει απόθεμα πάνω από 225 πυρηνικές κεφαλές, ανακοίνωσε σήμερα ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ δημοσιοποιώντας για πρώτη φορά τον αριθμό αυτό.

«Στο μέλλον, το συνολικό μας απόθεμα δεν θα ξεπερνάει τις 225 πυρηνικές κεφαλές», τόνισε μιλώντας στο κοινοβούλιο ο Χέιγκ.

Ο μεγαλύτερος αριθμός των πυρηνικών κεφαλών που είναι επιχειρησιακά διαθέσιμες θα παραμείνει στις 160, ανέφερε στη δήλωσή του που συνέπεσε με την διάσκεψη για την μη διάδοση των πυρηνικών που διεξάγεται στην Νέα Υόρκη.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1821472

ελληνικός εμπορικός στόλος

Αύξηση 5,6% σημείωσε το Μάρτιο του 2010 η δύναμη του ελληνικού εμπορικού στόλου (πλοία 100 κόρων και άνω), σε σύγκριση με την αντίστοιχη δύναμη του Μαρτίου 2007, και ανήλθε σε 2.128 πλοία.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), μεταξύ Μαρτίου 2007 και Μαρτίου 2004 η δύναμη του ελληνικού εμπορικού στόλου είχε σημειώσει μείωση 5,6%.

Η ολική χωρητικότητα του ελληνικού εμπορικού στόλου (πλοία 100 κόρων και άνω) ανήλθε φέτος το Μάρτιο σε 42.237.509 κόρους και αυξήθηκε κατά 19,7% σε σύγκριση με την αντίστοιχη χωρητικότητα του Μαρτίου 2007 έναντι μείωσης 0,2% που είχε καταγραφεί κατά την αντίστοιχη σύγκριση του 2007 προς το 2004.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1821389

Βρετανία: Τριπλασιάστηκαν οι γεννήσεις από μεγαλύτερες μητέρες

Ο αριθμός γεννήσεων βρεφών από μεγαλύτερες μητέρες έχει σχεδόν τριπλασιαστεί τα τελευταία είκοσι χρόνια και συνεχίζει να παρουσιάζει αυξητικές τάσεις, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την Αγγλία και την Ουαλία.

Το 2009 γεννήθηκαν 26.976 βρέφη από μητέρες τουλάχιστον 40 ετών, ενώ το 1989 ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 9.336 και το 1999, 14.252.

Μεταξύ των ηλικιών 35 και 39 υπήρξαν 114.288 γέννες το 2009, που αντιστοιχεί σε αύξηση 41% από τις 81.281 το 1999.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της Βρετανίας, σημειώθηκε συνολική μείωση 0,3% στις γεννήσεις πέρυσι.

Παράλληλα, η μέση ηλικία της γυναίκας στη γέννηση του πρώτου της παιδιού αυξήθηκε σε 29,4 έτη το 2009 από 29,3 το 2008 και 28,4 το 1999.

Οι γεννήσεις για τις γυναίκες μεταξύ 20 και 24 ετών μειώθηκαν κατά 1,6%, για τις γυναίκες μεταξύ 25 και 29 ετών μειώθηκαν κατά 1,4%, ενώ για αυτές που είναι μεταξύ 30 και 34 μειώθηκαν κατά 0,4%.

Για τις ηλικίες 35-39 και 40-44 αντίθετα, οι γεννήσεις αυξήθηκαν κατά 1,2% και 2,4% αντίστοιχα.

Παράλληλα, το ποσοστό των γεννήσεων από μητέρες που έχουν γεννηθεί εκτός Βρετανίας αυξήθηκε στο 24,7% το 2009 από 24,1% το 2008. Το αντίστοιχο ποσοστό το 1990 ήταν 12% και το 1999 14,3%.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1821383

η αξία των επαγγελμάτων

Λίγες βδομάδες πριν από τις εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο εντάθηκε ο δημόσιος διάλογος για τις κοινωνικές ανισότητες, διάλογος που τροφοδοτήθηκε από την ύφεση, τις απερισκεψίες που διέπραξε το Σίτι, αλλά και από την προοπτική νέας διακυβέρνησης.

Μάλιστα, μια έρευνα που δόθηκε στη δημοσιότητα αποκάλυψε το κρυφό πρόσωπο του υπάρχοντος συστήματος αμοιβών.

Η επιμονή στην αξιολόγηση κάθε πράγματος αλλά και όλων των ανθρώπων με κριτήριο την απόδοσή τους σε χρήμα -το κλασικό ερώτημα, τι προσφέρετε στους μετόχους- ήταν μοιραίο ότι κάποια μέρα θα στρεφόταν εναντίον των αξιολογητών, και μάλιστα από διαφορετική σκοπιά: κι εσείς τι προσφέρετε στην κοινωνία;

Αυτήν ακριβώς την αντιστροφή της προοπτικής υπογραμμίζει έρευνα που δόθηκε στη δημοσιότητα από το New Economic Foundation(1). Τρεις βρετανίδες ερευνήτριες, η Εϊλις Λόουλορ, η Χέλεν Κέρσλεϊ και η Σούζαν Στιντ, προσεγγίζουν το ζήτημα των ανισοτήτων συγκρίνοντας τις αμοιβές διάφορων επαγγελμάτων που επιλέγονται από τα άκρα της κλίμακας των εισοδημάτων με την «κοινωνική αξία» που δημιουργεί η άσκησή τους.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητριών, στην περίπτωση ενός εργάτη που δουλεύει σε εργοστάσιο ανακύκλωσης και αμείβεται με ωρομίσθιο 6,10 στερλινών (σχεδόν 7 ευρώ), «για κάθε στερλίνα που δαπανάται για τη μισθοδοσία του, αυτός δημιουργεί αξία 12 στερλινών για το κοινωνικό σύνολο». Αντίθετα, όσον αφορά «τα golden boys των επενδυτικών τραπεζών, των οποίων οι ετήσιες αποδοχές κυμαίνονται μεταξύ 500.000 και 10 εκατομμυρίων στερλινών, για κάθε στερλίνα χρηματοοικονομικής αξίας που δημιουργούν καταστρέφουν κοινωνική αξία 7 στερλινών». Συνεπώς, ο απολογισμός των δραστηριοτήτων των καλύτερα αμειβόμενων στελεχών αυτού του τομέα αποδεικνύεται αρνητικός για το κοινωνικό σύνολο. Το ίδιο συνάγει, εξάλλου, κανείς και από τη χρηματοοικονομική καταιγίδα η οποία από το 2008 μας επιφέρει αλλεπάλληλα πλήγματα...

Η κοινωνική αξία

Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό της κοινωνικής αξίας που προσφέρει μια θέση εργασίας ονομάστηκε «κοινωνική απόδοση μιας επένδυσης» και οδηγεί την κρατούσα οικονομική θεωρία στην παγίδα που της στήνουν τα ίδια της τα επιχειρήματα. Υποτίθεται ότι οι υψηλοί μισθοί αντανακλούν την προσφορά των υψηλόβαθμων στελεχών στην πορεία της επιχείρησης. Οπως τονίζουν οι ερευνήτριες, «η ορθόδοξη οικονομική σκέψη μάς λέει ότι η χρησιμότητά μας είναι ανάλογη των χρημάτων που κερδίζουμε. Οσο περισσότερα χρήματα κερδίζουμε τόσο περισσότερο χρήσιμοι είμαστε. Μάλιστα, απ' όλα αυτά συνάγεται ότι, για να μεγιστοποιηθεί η συλλογική ευημερία, πρέπει να αυξάνεται το συνολικό εισόδημα».

Ομως, όταν αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο με βάση αυτές τις αρχές, τότε οδηγούμαστε όχι μόνο στο να υποτιμήσουμε εντελώς την οικιακή εργασία, η οποία κατά κόρον ανατίθεται στις γυναίκες, αλλά και στο να αγνοήσουμε το γεγονός ότι η οικονομική διαδικασία επεκτείνεται πολύ πέρα από τη χρηματική ανταλλαγή.

Πράγματι, η παραγωγή και η κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών συνεπάγονται, ανεξάρτητα από τη θέλησή μας, «εξωτερικό κόστος» και «εξωτερικά οφέλη» τα οποία άλλοτε είναι άμεσα και άλλοτε ετεροχρονισμένα: ένα αυτοκίνητο εκτελεί μεταφορικό έργο αλλά ταυτόχρονα ρυπαίνει, ένα βιβλίο είναι μέσο αναψυχής αλλά ταυτόχρονα μορφώνει. Ετσι συμβαίνει και στην περίπτωση των επαγγελμάτων. Οπως εξηγούν η Λόουλορ, η Κέρσλεϊ και η Στιντ, για τον καθορισμό της καθαρής κοινωνικής συμβολής ενός επαγγέλματος πρέπει να λάβουμε υπόψη και τις έμμεσες επιπτώσεις του στην οικονομία, στο περιβάλλον, στην κοινωνία κ.λπ.

Ας εξετάσουμε, λοιπόν, την περίπτωση ενός διαφημιστή. Ο στόχος της επαγγελματικής του δραστηριότητας είναι η αύξηση της κατανάλωσης, η οποία συνεπάγεται, αφ' ενός, τη δημιουργία θέσεων εργασίας (στους τομείς της διαφήμισης, της βιομηχανίας, του εμπορίου, των μεταφορών και των μέσων ενημέρωσης) και, αφ' ετέρου, την υπερχρέωση των νοικοκυριών, τη ρύπανση, την παχυσαρκία και την αύξηση της χρήσης μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Με μια ολόκληρη σειρά ευρηματικών -αν και μερικές φορές λιγάκι τραβηγμένων στα άκρα- υπολογισμών, οι τρεις ερευνήτριες αξιολογούν καθένα από τα παράπλευρα οφέλη και τα κόστη της υπερκατανάλωσης που αποδίδονται στη διαφήμιση. Στη συνέχεια, το μόνο που απομένει είναι ο συσχετισμός τους: «Για κάθε στερλίνα θετικής αξίας που δημιουργεί ένας διαφημιστής καταστρέφει 11,5 στερλίνες κοινωνικής αξίας».

Η ακριβώς αντίθετη κατάσταση παρατηρείται στην περίπτωση ενός εργαζόμενου στην καθαριότητα των νοσοκομειακών εγκαταστάσεων. Πρόκειται για μια δουλειά βαριά κι ανθυγιεινή, σχεδόν «αόρατη», κακοπληρωμένη, με ελάχιστη κοινωνική αναγνώριση, συνήθως με το καθεστώς της υπεργολαβίας. Κι όμως, δεν συμβάλλει απλώς στη γενική λειτουργία του συστήματος υγείας, αλλά και στην ελαχιστοποίηση του μεγάλου κινδύνου των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Οι τρεις ερευνήτριες στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό τα συμπεράσματά τους σε ένα άρθρο του «British Medical Journal», το οποίο εστιάζει στα οφέλη που συνεπάγεται η πρόσληψη επιπλέον προσωπικού στον τομέα της καθαριότητας και στο κόστος των παθολογιών που αναπτύσσονται μέσα στα νοσοκομεία (από παθογόνους μικροοργανισμούς που έχουν αποκτήσει εντυπωσιακή ανοσία στα αντιβιοτικά που αφθονούν σε αυτό το περιβάλλον). Καταλήγουν δε ότι «για κάθε στερλίνα που δαπανάται για τον μισθό τους, η δραστηριότητά τους παράγει δεκαπλάσια κοινωνική αξία», ενώ πιστεύουν ότι, «πιθανότατα, οι υπολογισμοί τους δεν έχουν κατορθώσει να συλλάβουν και να αποτυπώσουν ολόκληρη την προσφορά αυτού του επαγγέλματος».

Επίσης, με αυτή τη μέθοδο αποδεικνύεται ότι ένας φοροτεχνικός σύμβουλος, χάρη στις ικανότητες του οποίου το κοινωνικό σύνολο στερείται φορολογικών εσόδων, καταστρέφει 47 φορές περισσότερη κοινωνική αξία απ' όση δημιουργεί. Αντίθετα, μια εργαζόμενη σε βρεφονηπιακό σταθμό, με τις υπηρεσίες που προσφέρει στα παιδιά αλλά και με την εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου για τους γονείς έτσι ώστε να μπορούν να εργαστούν, προσφέρει στην κοινωνία οφέλη 9,43 φορές μεγαλύτερα από τον μισθό που λαμβάνει.

Βέβαια, παρόμοιοι αριθμοί με δεκαδικά στοιχεία φαίνονται κάπως παράδοξοι αν αναλογιστεί κανείς ότι οι τρεις ερευνήτριες δηλώνουν ότι «ο κύριος στόχος μας δεν ήταν η απόλυτη ακρίβεια, καθώς πιθανότατα μας έχουν διαφύγει ορισμένες παράμετροι. Το ζητούμενο ήταν να επισείσουμε την προσοχή σε αυτό το πρόβλημα». Καθώς δε από όλα τα μέσα ενημέρωσης βομβαρδιζόμαστε με την απαίτηση για «δημιουργία αξίας για τον μέτοχο», αποφάσισαν να αντιπαραθέσουν την ανάγκη για τη δημιουργία αξίας για την κοινωνία. Και να προτείνουν την πλήρη ανατροπή ενός τρόπου ανταμοιβής της εργασίας ο οποίος, χρυσοπληρώνοντας ορισμένα επαγγέλματα, τα αναδεικνύει κοινωνικά, ενώ παράλληλα υποτιμά επαγγέλματα που προσφέρουν μεγάλη ωφέλεια στο κοινωνικό σύνολο.

Οι ψευδαισθήσεις

Μέχρι πολύ πρόσφατα, οι ανισότητες δικαιολογούνταν με την «trickle-down theory», σύμφωνα με την οποία ο πλούτος των πλέον εύπορων στρωμάτων της κοινωνίας αποβαίνει τελικά προς όφελος όλων των μελών της, καθώς ένα μέρος του διαχέεται και καταλήγει στα χέρια ακόμα και των φτωχότερων. Εντούτοις, σήμερα οι ανισότητες έχουν αρχίσει να ανησυχούν ακόμα και τους συντηρητικούς, καθώς η αύξησή τους διαλύει ακόμα και τις τελευταίες από τις ψευδαισθήσεις που είχε δημιουργήσει η θεωρία της «ευτυχισμένης παγκοσμιοποίησης».

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια κυβερνητική έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα τον περασμένο Ιανουάριο προχωράει σε λεπτομερή ανατομία της βρετανικής κοινωνίας στην οποία έχει παγιωθεί το ρήγμα των ανισοτήτων: το 10% των πλουσιότερων Βρετανών κατέχει πλούτο ενενήντα επτά φορές μεγαλύτερο από εκείνον του φτωχότερου 10%(2).

Σε αυτή την έκθεση γίνεται αναφορά σε μια μελέτη του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), η οποία αναφέρει ότι, από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000, οι εισοδηματικές ανισότητες εντάθηκαν σε 19 από τις 24 χώρες που υπήρξαν αντικείμενο της μελέτης. Επιπλέον, η μελέτη προχώρησε στον υπολογισμό του κοινωνικού και υγειονομικού κόστους που συνεπάγονται αυτές οι ιλιγγιώδεις εισοδηματικές ανισότητες(3).

Ομως, παρά το γεγονός ότι όλες οι διαπιστώσεις συγκλίνουν, ποια κυβέρνηση θα τολμήσει να υιοθετήσει τις δύο θεραπείες που γνωρίζουμε για την ώρα; Κι αυτές συνίστανται στη φορολογία, η οποία θα περιορίσει σημαντικά τον πλούτο που συσσωρεύουν τα άτομα που διαθέτουν εξαιρετικά υψηλά εισοδήματα, καθώς και στην καθιέρωση περιορισμών στην ελευθερία των ανταλλαγών, έτσι ώστε να χαλαρώσει η πίεση που ασκείται στους χαμηλούς μισθούς.

1. Eilis Lawlor, Helen Kersley και Susan Steed, «Α bit rich. Calculating the real value to society of different professions», New Economic Foundation, Λονδίνο, 2009, www.neweconomics.org

2. John Hils (υπό τη διεύθυνσή του), «An Anatomy of economic inequality in the UK. Report of the national equality panel», Government Equality Office-London School of Economics and Political Science, Λονδίνο, 2010.

3. Βλέπε την έρευνα για τις επιπτώσεις των ανισοτήτων σε 24 πλούσιες χώρες, η οποία πραγματοποιήθηκε από τους επιδημιολόγους Richard Wilkinson και Kate Pickett. «The Spirit Level : Why More Equal Societies Almost Always Do Better», Penguin Books, Λονδίνο, 2009.

*Δημοσιογράφος

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23/05/2010&id=164799

Μείωση κερδών 25,5% για τις βιομηχανικές και 21% για τις εμπορικές επιχειρήσεις το 2009

Νέα μεγάλη μείωση εμφάνισε η κερδοφορία των σημαντικότερων (βάσει πωλήσεων) παραγωγικών επιχειρήσεων της χώρας κατά το 2009, όπως προκύπτει από μεγάλη πανελλαδική έρευνα της Stat Bank σε δείγμα των 618 μεγαλύτερων βιομηχανικών επιχειρήσεων που δημοσίευσαν ισολογισμό ως 18 Μαΐου.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, τα συνολικά κέρδη των εν λόγω επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 25,5% (από 1,46 δισ. ευρώ το 2008 σε 1,09 δισ. ευρώ ). Ας σημειωθεί ότι και κατά το 2008 τα συνολικά κέρδη των παραγωγικών επιχειρήσεων είχαν παρουσιάσει αντίστοιχη μείωση, γεγονός που πιστοποιεί την περαιτέρω υποχώρηση των οικονομικών επιδόσεων στη μεταποίηση.

Η υποχώρηση της κερδοφορίας το 2009 αντικατοπτρίζει μείωση του συνολικού κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων του δείγματος, ο οποίος διαμορφώθηκε στα 22,46 δισ. ευρώ το 2009, έναντι 26,88 δισ. ευρώ το 2008. Σημειώθηκε, δηλαδή, μείωση πωλήσεων 16,4%

Aπό τη σύγκριση των στοιχείων εξαιρέθηκαν δύο επιχειρήσεις -τα Ελληνικά Πετρέλαια και τη ΔΕΗ- αφού τα αποτελέσματα των δύο αυτών επιχειρήσεων δίνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα στα συνολικά αποτελέσματα της μεταποίησης.

Έτσι, αν συμπεριλάβει κανείς τα κέρδη των δύο επιχειρήσεων, τα συνολικά κέρδη του δείγματος εμφανίζουν αύξηση 131% (από 994 εκατ. ευρώ το 2008 σε 2,3 δισ. ευρώ το 2009). Η εικόνα, όμως, αυτή δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική πορεία των επιδόσεων της μεταποίησης κατά το 2009.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας και με βάση πάντα τα αποτελέσματα των εταιριών με συγκρίσιμα στοιχεία:

- Οι μεγάλες παραγωγικές επιχειρήσεις της χώρας λειτούργησαν με μέσο περιθώριο καθαρού κέρδους 4,9%. Εάν δει κανείς την εξέλιξη του μέσου καθαρού περιθωρίου κέρδους, θα παρατηρήσει ότι αυτό εμφάνισε μια ελαφρά βελτίωση σε σχέση με το 2008. Έτσι, οι εν λόγω επιχειρήσεις το 2009 εργάστηκαν με ένα περιθώριο κέρδους 5%, αυτό όμως αφορούσε έναν αισθητά χαμηλότερο κύκλο εργασιών, κάτι που δεν είχε συμβεί το 2008.

- Η δυστοκία του παρελθόντος έτους δεν εκφράστηκε μόνον στα οικονομικά αποτελέσματα των επιχειρήσεων αλλά και στην ελαφρά επιδείνωση της σχέσης ιδίων προς ξένα κεφάλαια. Έτσι, ενώ τα ίδια κεφάλαια εμφάνισαν ελαφρά μείωση 1,6% (σε 16,17 δισ. ευρώ), οι συνολικές τους υποχρεώσεις αυξήθηκαν κατά 4,5% στα 20 δισ. ευρώ.

- Από τις 618 επιχειρήσεις του δείγματος, το 73,5% εμφάνισε κέρδη ενώ το 26,5% παρουσίασε ζημιές. Το ποσοστό των ζημιογόνων επιχειρήσεων συνεχίζει να κινείται ανοδικά. Πρακτικά για κάθε 2,8 κερδοφόρες παραγωγικές επιχειρήσεις αναλογούσε 1 ζημιογόνος.

- Οι 452 κερδοφόρες παραγωγικές επιχειρήσεις του δείγματος (με συγκρίσιμα στοιχεία για το 2008-2009) αν και μείωσαν τις συνολικές πωλήσεις τους κατά 12,4% (ήταν συνολικά 17,3 δισ. ευρώ) παρουσίασαν βελτίωση της συνολικής τους κερδοφορίας κατά 2,8% εμφανίζοντας κέρδη 1,6 δισ. ευρώ.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στο σύνολό τους οι 452 κερδοφόρες επιχειρήσεις του δείγματος λειτούργησαν με μέσο περιθώριο καθαρού κέρδους 9,3%. Αν στο παραπάνω δείγμα συνυπολογίσει κανείς και τις επιχειρήσεις ΕΛΠΕ και ΔΕΗ, η εικόνα εμφανίζεται πολύ καλύτερη, αφού τα συνολικά κέρδη εμφανίζουν αύξηση 157% (στα 2,8 δισ. ευρώ).

Την ίδια, όμως, χρονική περίοδο, οι 452 κερδοφόρες εταιρίες παρουσίασαν αύξηση των συνολικών τους υποχρεώσεων κατά 8% έναντι αύξησης 1,3% των ιδίων κεφαλαίων τους.

- Από την άλλη πλευρά, οι επιδόσεις των 164 ζημιογόνων εταιριών με συγκρίσιμα στοιχεία εμφανίζουν ραγδαία επιδείνωση: οι συγκεκριμένες εταιρίες αύξησαν τις ζημιές τους από 98,4 εκατομμύρια ευρώ το 2008 σε 513,8 εκατ. ευρώ το 2009 (+422%).

- Ως συμπέρασμα προκύπτει ότι στην ελληνική βιομηχανία η κρίση διευρύνει το χάσμα μεταξύ των παραγωγικών επιχειρήσεων της χώρας. Από τη μία πλευρά ενισχύεται ο σκληρός πυρήνας των επιχειρήσεων που ανθίστανται στην ύφεση, «χτίζοντας θέσεις για την επόμενη ημέρα], ενώ από την άλλη δημιουργείται ένας θύλακας ζημιογόνων επιχειρήσεων από τις οποίες θα προκύψει ένας νέος κύκλος προβληματικών εταιρειών.

- Σε επίπεδο κλάδων τα σημαντικότερα κέρδη λόγω κυρίως της ΔΕΗ εμφάνισε ο τομέας της ενέργειας, που από ζημιές το 2008 παρουσίασε κέρδη το 2009. Ο δεύτερος σημαντικότερος σε κέρδη κλάδος ήταν αυτός των πετρελαίων με πρωταγωνιστές τα Ελληνικά Πετρέλαια και τη Μότορ Όιλ.

Η τρίτη πλέον κερδοφόρος δραστηριότητα ήταν αυτή των φαρμάκων που μάλιστα κατόρθωσε να βελτιώσει και τα κέρδη της σε σχέση με την προηγούμενη χρήση. Τρεις άλλοι τομείς που εμφάνισαν υψηλότερη κερδοφορία ήταν αυτοί της παραγωγής ποτών, των εκδόσεων - εκτυπώσεων (εκτός εφημερίδων) καθώς επίσης και της παραγωγή πλαστικών και ελαστικών.

Οι υπόλοιποι κλάδοι -στη συντριπτική τους πλειονότητα - είτε εμφάνισαν ζημιές είτε μείωση κερδοφορίας. Ενδεικτικά, ο τομέας των μη μεταλλικών ορυκτών εμφάνισε μείωση κερδών 33%, ο κλάδος των τροφίμων μείωση 29% και των μεταλλικών προϊόντων 66%.

Εξάλλου, μειωμένος κατά 10,6% εμφανίζεται ο συνολικός κύκλος εργασιών των 720 μεγαλύτερων (βάσει τζίρου) εισαγωγικών και εμπορικών επιχειρήσεων της χώρας κατά το 2009 σε σχέση με το 2008.

Όπως προκύπτει από την έρευνα της Stat Bank, οι συνολικές πωλήσεις των εν λόγω εταιριών διαμορφώθηκαν στα 28,6 δισ. ευρώ το 2009, έναντι σχεδόν 32 δισ. ευρώ το 2009. Οι εν λόγω επιχειρήσεις εμφάνισαν μείωση κερδοφορίας 21%. Έτσι τα συνολικά τους προ φόρων κέρδη από 842 εκατ. ευρώ το 2008 έπεσαν στα 666 εκατ. ευρώ το 2009.

Οι επιχειρήσεις αυτές, που αποτελούν ένα αξιόλογο δείγμα του συνόλου των εισαγωγικών και εμπορικών επιχειρήσεων της χώρας εργάστηκαν με περιθώριο καθαρού κέρδους 2,3%.

Ενδιαφέρον ωστόσο εμφανίζει και η πορεία της κεφαλαιακής διάρθρωσης των επιχειρήσεων. Τα συνολικά ίδια κεφάλαιά τους αυξήθηκαν από 5,7 δισ. ευρώ το 2008 σε 5,9 δισ. ευρώ το 2009 εμφανίζοντας μία βελτίωση 3,5%.

Αντίστοιχη (3,6%) ήταν η αύξηση των συνολικών τους υποχρεώσεων από 14 δισ. ευρώ το 2008 σε 14,57 δισ. ευρώ το 2009. Έτσι, η σχέση ιδίων προς ξένα κεφάλαια παρέμεινε σταθερή στα επίπεδα του 1 προς 2,47.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μείωση 15% της διαφημιστικής δαπάνης στην τηλεοπτική σεζόν 2009-2010

Νέες ισορροπίες στην κατανομή της διαφημιστικής πίτας στην τηλεόραση ανέδειξε η τηλεοπτική σεζόν 2009-2010, ανατρέποντας τα δεδομένα μετά από πολλά χρόνια.

Όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμα η Ναυτεμπορική, με βάση τα στοιχεία της Media Services για το διάστημα από το Σεπτέμβριο 2009 έως και τον Απρίλιο του 2010, στην κορυφαία θέση με την υψηλότερη διαφημιστική δαπάνη και το υψηλότερο μερίδιο, παρέμεινε το Mega.

Η διαφημιστική δαπάνη στην τηλεόραση συρρικνώθηκε κατά 15%, σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό χρονικό διάστημα (δηλαδή Σεπτέμβριος 2008 - Απρίλιος 2009). Το συνολικό ποσό της δαπάνης στη μικρή οθόνη για τη φετινή σεζόν διαμορφώθηκε στα 512,41 εκατ. ευρώ, έναντι 600,57 εκατ. ευρώ πέρυσι, με το Mega να αποσπά το 31,76%.

Στη δεύτερη θέση με μεγάλη διαφορά βρίσκεται ο Antenna με 23,15%, ενώ ακολουθεί το Star με 15,54%, ο Alpha με 15,09%, η ΝΕΤ με 2,51%, η ΕΤ1 με 1,01%, το TV Μακεδονία με 0,24% και τέλος η ΕΤ3 με 0,06%.

Αυξημένο ήταν και το μερίδιο της ΕΤ1 κατά 0,12%, καθώς και το μερίδιο του TV Μακεδονία, οριακά, κατά 0,08%.

Από την άλλη πλευρά, η υψηλότερη κάμψη μεριδίου, κατά 1,44%, καταγράφηκε στη ΝΕΤ, ενώ ακολούθησαν ο Alpha με κάμψη 0,34%, το Mega με κάμψη 0,28%, το Star με κάμψη 0,25%, το Alter, επίσης με κάμψη 0,10%, ενώ το μερίδιο της ΕΤ3 παρέμεινε οριακά σταθερό παρουσιάζοντας κάμψη 0,01%.

Σε ό,τι αφορά την ποσοστιαία διαφορά του ποσού της διαφημιστικής δαπάνης ανά κανάλι, επισημαίνει η εφημερίδα, θα πρέπει να επισημανθεί ότι σχεδόν στο σύνολό τους οι τηλεοπτικοί σταθμοί, παρουσίασαν κάμψη, γεγονός το οποίο είναι άμεση συνέπεια της οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα τους τελευταίους μήνες.

Το μόνο κανάλι που παρουσίασε αύξηση στη διαφημιστική δαπάνη και μάλιστα κατά 30%, είναι το TV Μακεδονία, ωστόσο το μερίδιό του είναι τόσο μικρό, που δεν μπορεί να αξιολογηθεί ανάλογα με την εικόνα των άλλων καναλιών.

Η ΕΤ1 παρουσιάζει τη μικρότερη κάμψη με 3%, ενώ ακολουθεί ο Antenna με 6% και στη συνέχεια το Mega με 15%. Τη λίστα συμπληρώνουν το Alter και το Star με κάμψη 16%, ο Alpha με 17%, η ΕΤ3 με 24% και η ΝΕΤ με 46%.

Συνολικά, το μερίδιο της ΕΡΤ Α.Ε. (ΕΤ1, ΝΕΤ, ΕΤ3), στη φετινή σεζόν συρρικνώθηκε κατά 1,33%, ενώ η διαφημιστική δαπάνη των καναλιών του συνολικά μειώθηκε κατά 37,79% σε σχέση με πέρυσι, στα 18,3 εκατ. ευρώ.

Newsroom ΔΟΛ

υπάλληλοι - Βουλή - Ελλάδα

Διακομματικό πάρτι προσλήψεων - αποκατάστασης ημετέρων, το οποίο μάλιστα διήρκεσε επί μια δεκαετία, αποκαλύφθηκε χθες, όσον αφορά τον πολυσυζητημένο κύκλο των εργαζομένων στη Βουλή. Σύμφωνα με όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, το προσωπικό των μονίμων υπαλλήλων και εκείνων που προσλήφθηκαν με σχέση εργασίας συμβάσεων «αορίστου χρόνου» υπερδιπλασιάστηκε: Από 643 που ήταν το 2000, σήμερα είναι 1.340! Στον αριθμό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται οι (74) ειδικοί φρουροί που προσλήφθηκαν το 2003, καθώς και οι μετακλητοί υπάλληλοι που εργάζονται στα γραφεία των πολιτικών αρχηγών, των βουλευτών και των κομμάτων. Στον κύκλο αυτών των τελευταίων, έγινε γνωστό χθες ότι εντάχθηκε και ο πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ. κ. Μαν. Μαυρομμάτης καθώς προσελήφθη ως μετακλητός υπάλληλος στο γραφείο του προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντ. Σαμαρά.

Επιπροσθέτως ακούστηκε -και ανεπισήμως επιβεβαιώθηκε- πως ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Ευστ. Κουτμερίδης έχει ως συνεργάτιδα στο γραφείο του στενό συγγενικό του πρόσωπο. Οι διάδρομοι του Κοινοβουλίου, ωστόσο, βουίζουν για πολλά χρόνια εξαιτίας ανάλογων με την προαναφερθείσα περιπτώσεων: η συντριπτική πλειοψηφία (αν όχι όλοι) οι βουλευτές προσλαμβάνουν συγγενικά τους πρόσωπα, συνήθως με τον «μανδύα» του μετακλητού υπαλλήλου - συνεργάτη στο γραφείο τους. Η περίπτωση του κ. Κουτμερίδη δεν είναι η μοναδική, απλά σχολιάστηκε, καθώς υπήρξαν τα τελευταία 24ωρα διάφορα σχόλια σε μπλογκ. Επίσης, έγινε γνωστό ότι ως υπάλληλος της Βουλής προσελήφθη το 2003 και η πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ. κ. Μερόπη Καλδή.

«Δεν θα μονιμοποιηθεί ουδείς»

Πάντως, χθες, από το γραφείο του προέδρου της Βουλής επαναδιατυπώθηκε η δέσμευσή του ότι ουδείς εκ των μετακλητών υπαλλήλων πρόκειται να μονιμοποιηθεί στο μέλλον. Ως γνωστόν, με διάφορες αποφάσεις τους κατά το παρελθόν, οι βουλευτές φρόντιζαν να μονιμοποιηθούν οι «μετακλητοί» συνεργάτες τους, κάποιες φορές ακόμα κι αν είχαν έστω και μία ημέρα απασχόλησης με τη «μετακλητή» ιδιότητά τους! Η σκανδαλώδης αύξηση των προσλήψεων στο Κοινοβούλιο τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, είχε την ακόλουθη πορεία: 643 υπάλληλοι το 2000, 667 το ’01, 754 το ’02, 875 το ’03, 1.093 το (εκλογικό) 2004, 1.150 το ’05, 1.178 το ’06, 1.216 το ’07, 1.292 το ’08, 1.369 το (εκλογικό) 2009.

Ο σημερινός αριθμός (1.340) προκύπτει αφενός αν προστεθούν σ’ εκείνους του περασμένου Σεπτεμβρίου όσοι προσλήφθηκαν και επί εποχής Πετσάλνικου, αλλά βάσει απόφασης της Βουλής επί προεδρίας Σιούφα (ήταν συνολικά 231), και αφετέρου αφαιρεθούν οι περισσότεροι των 100 που έχουν υποβάλει αίτηση για συνταξιοδότηση. Αξιοσημείωτο είναι πως οι 58 εξ αυτών αποφάσισαν να ζητήσουν τη συνταξιοδότησή τους μετά τις ανακοινώσεις για περικοπές σε μισθούς και επιδόματα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_20/05/2010_401657

Κατάθλιψη για έναν στους 10 νέους μπαμπάδες

Ένα σημαντικό ποσοστό - τουλάχιστον το 10% - των νέων μπαμπάδων εμφανίζουν κατάθλιψη λίγο πριν και κυρίως μετά τη γέννηση του παιδιού τους.

Συγκριτικά, το ποσοστό της κατάθλιψης των ανδρών στο σύνολο του πληθυσμού εκτιμάται γύρω στο 5% μέσα σε ένα χρόνο, συνεπώς η γέννηση ως γεγονός διπλασιάζει την πιθανότητα κατάθλιψης.

Ειδικότερα, την περίοδο των τριών έως έξι μηνών μετά τη γέννα, που θεωρείται και η πιο δύσκολη από ψυχολογικής πλευράς για τους γονείς, καθώς το κλάμα του μωρού φθάνει στο αποκορύφωμά του, ένας στους τέσσερις άνδρες (ποσοστό 25%) μπορεί να εμφανίσει κατάθλιψη.

Αν και ο αριθμός των μπαμπάδων που δεν μπορεί να χαρεί τη γέννηση του παιδιού του, λόγω της αναπόφευκτης έλλειψης ύπνου, των αναγκαστικών αλλαγών στο στιλ της ζωής, της μερικής απομάκρυνσης του ζευγαριού και των διαφόρων νέων ευθυνών, είναι μικρότερος σε σχέση με τον αριθμό των μαμάδων που επίσης εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης, παρόλα αυτά είναι αρκετά μεγαλύτερος από ό,τι θεωρούσαν ως τώρα οι επιστήμονες.

Η μελέτη (ουσιαστικά η μετα-ανάλυση 43 προηγούμενων ερευνών που αφορούσαν πάνω από 28.000 γονείς σε 16 χώρες) από ερευνητές του τμήματος παιδιατρικής της Ιατρικής Σχολής της Ανατολικής Βιρτζίνια, υπό τους δρες Τζέημς Πόλσον και Σαρνέιλ Μπέιζμορ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA).

Οι ερευνητές συμπέραναν ότι οι νέοι μπαμπάδες ήταν γενικά πιο ευτυχισμένοι τις πρώτες εβδομάδες μετά τη γέννηση του μωρού τους, όμως σε τρεις έως έξι μήνες πολλοί -σε ποσοστό 10% έως και 25%- είχαν εμφανίσει πλέον κατάθλιψη, έναντι ποσοστού 30% των νέων μαμάδων που μπορούν να εμφανίσουν ανάλογα ψυχολογικά συμπτώματα, μην αντέχοντας το βάρος των νέων ευθυνών. Οι άνδρες είναι πιθανότερο να νιώσουν άσχημα, αν και η γυναίκα τους έχει εμφανίσει κατάθλιψη.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο πιο ζεστός Απρίλιος στην ιστορία

Ο φετινός Απρίλιος ήταν ο πιο ζεστός στην ιστορία, ενώ το πρώτο τετράμηνο του 2010 ήταν το θερμότερο από τότε που τηρούνται αρχεία θερμοκρασιών.

Σύμφωνα με την Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ, τον Απρίλιο του 2010 η μέση θερμοκρασία του πλανήτη μας διαμορφώθηκε στους 14,5 βαθμούς Κελσίου, ενώ η μέση θερμοκρασία που καταγράφηκε στη Γη κατά την περίοδο Ιανουαρίου-Απριλίου 2010 και ήταν 13,3 βαθμοί Κελσίου (το θερμότερο πρώτο τετράμηνο έτους που έχει υπάρξει ποτέ).

Η άνοδος της θερμοκρασίας δεν υπήρξε ομοιόμορφη στον πλανήτη. Οι περιοχές που είχαν υψηλότερες θερμοκρασίες από τον μέσο όρο τους, ήταν ο Καναδάς, η Αλάσκα, οι ανατολικές ΗΠΑ, η Αυστραλία, η Νότια Ασία, η Βόρεια Αφρική και η βόρεια Ρωσία. Χαμηλότερη του μέσου όρου τους θερμοκρασία κατέγραψαν η Μογγολία, η Αργεντινή, η ανατολική Ρωσία, οι δυτικές ΗΠΑ και η Κίνα.

Σύμφωνα με τους αμερικανούς κλιματολόγους, το θερμό ρεύμα Ελ Νίνιο του τροπικού Ειρηνικού Ωκεανού εξασθένησε φέτος τον Απρίλιο, καθώς οι θερμοκρασιακές ανωμαλίες στην επιφάνεια της θάλασσας μειώθηκαν.

Σύμφωνα με τη ΝΟΑΑ ( www.noaa.gov ) οι πάγοι στην Αρκτική θάλασσα παρέμειναν κάτω από το φυσιολογικό επίπεδό τους για 11ο συνεχόμενο Απρίλιο, καλύπτοντας μιας συνολική έκταση 14,7 εκατ. τετραγωνικών χιλιομέτρων. Αντίθετα, οι πάγοι της Ανταρκτικής παρέμειναν φέτος τον Απρίλιο κοντά στο διαχρονικό μέσο όρο τους, μόλις 0,3% κάτω από την μέση έκτασή τους κατά την περίοδο 1979-2000.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1817685

Δύο δισ. χρήστες κάθε μέρα στο YouTube

BBC

ΛΟΝΔΙΝΟ. Περισσότεροι από δύο δισεκατομμύρια χρήστες του Ιντερνετ επισκέπτονται καθημερινά τις ιστοσελίδες του YouTube, αριθμός σχεδόν διπλάσιος από τον αντίστοιχο των τηλεθεατών που παρακολουθούν τα τρία δημοφιλέστερα τηλεοπτικά δίκτυα των ΗΠΑ. «Θεωρούμε ότι διαθέτουμε μια τεράστια σκηνή, την οποία διατηρούμε ανοιχτή για όλους τους πολίτες του κόσμου», δήλωσε στο BBC ο εκ των ιδρυτών του YouTube, Τσαντ Χάρλεϊ. «Ο κόσμος μπορεί όχι μόνο να ανεβάζει προσωπικά του βίντεο, αλλά και να αναζητήσει οτιδήποτε – από αθλητικά γεγονότα και πολιτικές συναντήσεις μέχρι μουσικά βιντεοκλίπ και επιδείξεις για τη λειτουργία προγραμμάτων για ηλεκτρονικούς υπολογιστές», συνέχισε ο ίδιος. Ο Χάρλεϊ, πάντως, πιστεύει ακράδαντα ότι το YouTube δεν έχει ακόμα φτάσει στην ακμή του. «Ναι μεν έχουμε δύο δισεκατομμύρια χρήστες ημερησίως, πλην όμως ο καθένας απ’ αυτούς περνάει κατά μέσο όρο 15 λεπτά στις σελίδες μας», εξήγησε. «Συνεπώς, έχουμε ακόμα πολλή και σκληρή δουλειά μπροστά μας», πρόσθεσε ο Χάρλεϊ.

Το YouTube δημιουργήθηκε από τους Τσαντ Χάρλεϊ και Τζαέντ Καρίμ το 2005, έχοντας σήμα κατατεθέν τη φράση «εκφράσου ελεύθερα», και ένα χρόνο αργότερα εξαγοράστηκε από την Google αντί 1.650.000.000 δολαρίων. Ο πρώτος που «εκφράστηκε ελεύθερα» στο YouTube ήταν ο Καρίμ με ένα βίντεο διάρκειας 19 δευτερολέπτων που είχε τον τίτλο «Εγώ στον ζωολογικό κήπο». Το εν λόγω βίντεο ανέβηκε στις 23 Απριλίου του 2005 και υπάρχει ακόμα στο YouTube.

Ενα από τα πλέον γνωστά βίντεο που έχουν ανεβεί μέχρι σήμερα στο YouTube είναι εκείνο της πληγωμένης Ιρανής διαδηλώτριας τη στιγμή που αργοπεθαίνει ενώπιον του πλήθους. Ορόσημο για το Διαδίκτυο θεωρείται και η αποκλειστική συνέντευξη του νυν προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, στο YouTube.

Γάλλοι και Αμερικανοί φοβούνται τη χρεοκοπία

Οι πολίτες Γαλλίας και ΗΠΑ εμφανίζονται περισσότερο ανήσυχοι για το ενδεχόμενο οι χώρες τους να χρεοκοπήσουν εντός της επόμενης 10ετίας, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησαν οι «F.T.»/Harris.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μεταξύ 27 Απριλίου και 4 Μαΐου, μεταξύ πολιτών από Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία και ΗΠΑ.

Σύμφωνα με αυτή το 53% των Γάλλων δηλώνουν ότι θεωρούν πιθανό η χώρα τους να μην κατορθώσει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της για το χρέος εντός της επόμενης 10ετίας, με μόλις το 27% να πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο είναι απίθανο. Αντίστοιχα το 46% των Αμερικανών θεωρεί πιθανή την πτώχευση των ΗΠΑ, ενώ το 33% την θεωρεί απίθανη.

Οι Βρετανοί εμφανίστηκαν λιγότερο ανήσυχοι, με μόλις το 1/3 εξ αυτών να πιστεύει ότι υπάρχει πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας μέσα στην επόμενη 10ετία.

Περισσότερο σίγουροι για την ανθεκτικότητα της οικονομίας τους εμφανίστηκαν οι Γερμανοί, με μόλις 28% να πιστεύει ότι υπάρχει πιθανότητα χρεοκοπίας, ενώ αρκετά σίγουροι για τις προοπτικές της χώρας τους ήταν και οι Ισπανοί, με το 35% να θεωρεί την χρεοκοπία πιθανή.

Απόλυτη σύμπνοια, πάντως, εμφανίζουν οι Ευρωπαίοι σε ό,τι αφορά την επιβολή φόρων στα κέρδη των τραπεζών με το 60% να δηλώνει υπέρ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στις ΗΠΑ φθάνει στο 44%.

http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/583724/ArticleNewsWorld.aspx

____________________________

Εάν ισχύει ότι γράφεται παραπάνω (κόκκινα), εγχωρίως ζούμε απλά εκτός πραγματικότητας!

Κυβερνήσεις συνεργασίας προτιμούν οι πολίτες

Μόλις 1 στους 5 πολίτες (19%) τάσσεται υπέρ των αυτοδύναμων κυβερνήσεων, σύμφωνα με το βαρόμετρο της Public Issue για την «Καθημερινή». Αντίθετα το 50% των ερωτηθέντων προτιμά είτε τις κυβερνήσεις συνεργασίας (35%), είτε την οικουμενική (15%).

Παράλληλα, η ικανοποίηση από την κυβέρνηση εμφανίζεται αισθητά μειωμένη κατά 9%, με το ποσοστό των ικανοποιημένων να ανέρχεται στο 22% και των δυσαρεστημένων στο 76%.

Αρκετά χειρότερη είναι η εικόνα της ΝΔ, η ικανοποίηση από τη λειτουργία της οποίας καταγράφεται στο 8%, ενώ οι δυσαρεστημένοι αγγίζουν το 89%.

Όπως προκύπτει από το βαρόμετρο, το 30% των ερωτηθέντων θεωρεί καλύτερη κυβέρνηση για τη χώρα αυτή του ΠΑΣΟΚ το 4% αυτή της ΝΔ και 59% καμία από τις δύο.

Σε ό,τι αφορά την εκλογική επιρροή των κομμάτων το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ ανέρχεται στο 45% και ακολουθούν η ΝΔ με 27%, το ΚΚΕ με 10%, ενώ από 6% συγκεντρώνουν ο ΛΑΟΣ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Καταλληλότερος πρωθυπουργός παραμένει, σύμφωνα με την έρευνα της Public Issue, o Γιώργος Παπανδρέου με ποσοστό 43% έναντι 18% του κ. Σαμαρά.

Οργισμένοι οι πολίτες

Παράλληλα, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας Alco για την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», το ποσοστό των Ελλήνων πολιτών, που δηλώνουν οργισμένοι με τα κόμματα και τους πολιτικούς, αγγίζει το 91%.

Μάλιστα, 95 στους 100 ερωτηθέντες να δηλώνουν πως την οργή τους θα περιόριζε η απομάκρυνση πολιτικών, που δεν δικαιολογούν τα περιουσιακά τους στοιχεία, και 93 από τους 100 να ζητούν φυλάκιση εκείνων, που εμπλέκονται σε σκάνδαλα.

Όπως προκύπτει από την έρευνα της Alco, η αδιευκρίνιστη ψήφος (λευκό, άκυρο, αποχή, δεν ξέρω/δεν απαντώ) αναδεικνύεται σε πρώτο κόμμα με συνολικό ποσοστό 36,1%. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ με ποσοστά 26,3% και 18,3% αντίστοιχα.

Άδικα κατανεμημένα τα βάρη, εκτιμούν οι πολίτες

Το έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στους πολιτικούς αποτυπώνεται και στη δημοσκόπηση της εταιρείας MARC, που δημοσιεύει η εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής».

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, ούτε τα κόμματα, ούτε οι συνδικαλιστικές οργανώσεις απολαμβάνουν πλέον την εκτίμηση των πολιτών, καθώς οι χειρισμοί τους κρίνονται από τους περισσότερους λανθασμένοι.

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία (87,8%) οι ερωτηθέντες δήλωσαν ότι τα βάρη από τα μέτρα που ελήφθησαν είναι άδικα κατανεμημένα, ενώ σε ποσοστό 47,5% «διαβλέπουν» ότι η κυβέρνηση δεν θα ολοκληρώσει την τετραετία, σε αντίθεση με το 42,6%, που εκτιμούν το αντίθετο.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1816737

_________________________________________________

Πέρα από το τι πιστεύουν οι πολίτες, πρόκειται για μια άψογη προετοιμασία της κοινωνίας για μια νέα οικουμενική (λέμε τώρα...) μπας και είναι δυνατόν να περάσουν μερικά ακόμα μέτρα "προς όφελος" των ιθαγενών.

Υπέρ των μέτρων η πλειονότητα των Ελλήνων

Κυριακή, 9 Μαϊου 2010

Περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες τάσσονται υπέρ των μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης, σύμφωνα με δύο δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν μετά τα τραγικά γεγονότα αυτής της εβδομάδας. Άλλη εικόνα παρουσιάζουν δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν πριν τα γεγονότα.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της ALCO που δημοσιεύεται στο «Πρώτο Θέμα», πλειονότητα προτιμά το πακέτο στήριξης ΕΕ-ΔΝΤ, έστω κι αν αυτό συνοδεύεται από μέτρα λιτότητας, από τη χρεοκοπία και δηλώνει πρόθυμη να κάνει θυσίες ώστε να επιλυθεί η κρίση.

Το ερώτημα που τέθηκε στους 1.000 συμμετέχοντες ήταν: «Είστε υπέρ του προγράμματος ΕΕ-ΔΝΤ που αποσκοπεί στη διάσωση της χώρας ή υπέρ της απόρριψής του με κίνδυνο χρεοκοπίας;»

Σύμφωνα με την ALCO το 54.2% απάντησαν ότι είναι υπέρ του πακέτου και το 33,2% κατά, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι η χώρα κινδυνεύει να χρεοκοπήσει.

Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν επίσης: «Πιστεύεται ότι η οικονομική κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί με περισσότερες θυσίες ή με περισσότερες απεργίες και διαδηλώσεις;»

Το 51,4% απάντησε ότι η απάντηση είναι οι θυσίες και το 28% ότι η απάντηση είναι οι απεργίες και οι διαδηλώσεις.

Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε μεταξύ 5 και 7 Μαΐου.

Παρόμοια τα ευρήματα της έρευνας της Κάπα Research για λογαριασμό της εφημερίδας «Βήμα της Κυριακής».

Το 55,2% των πολιτών δηλώνει ότι δέχεται το πακέτο μέτρων της κυβέρνησης (ναι 37,1% - μάλλον ναι 18,1%), έναντι 44,6% που το απορρίπτει (όχι 36,3% - μάλλον όχι 8,3%).

Το 56,3% προτιμά την περικοπή μισθών από τη χρεοκοπία της χώρας, ενώ το 74,8% δηλώνει ότι η χώρα πρέπει να παραμείνει στην ευρωζώνη.

Οι πολίτες σε ποσοστό 71,3% ζητούν από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να λειτουργήσουν σε κλίμα συναίνεσης, έναντι 22,2% που ζητά δυναμική αντίσταση.

Σε ερώτηση σχετικά με το αν πρέπει να σταματήσουν οι διαδηλώσεις μετά τα τραγικά γεγονότα της Τετάρτης, το 45,3% δηλώνει «ναι ή μάλλον ναι» και το 53,2% «όχι ή μάλλον όχι».

Η πανελλαδική έρευνα της Κάπα Research έγινε στις 6 Μαΐου σε δείγμα 1.030 ατόμων.

Νωρίτερα, πριν από τα δραματικά επεισόδια της Τετάρτης, είχε διενεργηθεί η δημοσκόπηση της Public Issue για λογαριασμό της «Καθημερινής της Κυριακής», η οποία έδωσε διαφορετική εικόνα για τη στάση της κοινής γνώμη.

Στις 4 Μαίου, όταν πραγματοποιήθηκε η έρευνα, τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων (66%) τάσσονταν κατά των μέτρων.

Ακόμα, το 68% των 527 ερωτηθέντων στήριζε τις διαδηλώσεις και το 39% δήλωνε ότι θα ήταν πρόθυμο να συμμετάσχει ενεργά σε αυτές.

Εξάλλου, σε άλλη δημοσκόπηση της ALCO που διενεργήθηκε μία εβδομάδα νωρίτερα, το 51,3% είχε απαντήσει ότι θα κατέβει στους δρόμους αν ανακοινωθούν περισσότερα μέτρα λιτότητας, ενώ το 33,1% ήταν έτοιμοι να κάνουν περισσότερες θυσίες.

«Βουτιά» της καταναλωτικής εμπιστοσύνης

«Βουτιά» έκανε ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης της Nielsen για την Ελλάδα το τελευταίο εξάμηνο, σημειώνοντας αρνητικό ρεκόρ, όπως προκύπτει από σχετική έρευνα της εταιρείας.

Ειδικότερα, η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα με διψήφια πτώση 15 μονάδων, πέφτοντας για πρώτη φορά στις 57 και επιβεβαιώνοντας την άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, τονίζει η Nielsen.

Αντιθέτως, ο παγκόσμιος δείκτης αυξήθηκε κατά έξι μονάδες και έφτασε στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 2,5 ετών, υποδηλώνοντας ότι η οικονομία αφήνει πίσω της την κρίση.

Με τους καταναλωτές να έχουν γίνει ξανά πρόθυμοι να ξοδέψουν, η παγκόσμια καταναλωτική εμπιστοσύνη «σκαρφάλωσε» στις 92 μονάδες, σημειώνοντας άνοδο έξι μονάδων σε σχέση με το προηγούμενο εξάμηνο.

Έφτασε, μάλιστα, κοντά στα επίπεδα των 94 μονάδων που είχε ο δείκτης το δεύτερο εξάμηνο του 2007, λίγο πριν ξεσπάσει η χρηματοπιστωτική κρίση.

Σημειώνεται ότι η παγκόσμια καταναλωτική εμπιστοσύνη είχε το χαμηλότερο ποσοστό της το πρώτο εξάμηνο του 2009, πέφτοντας για πρώτη φορά στις 77 μονάδες εξαιτίας της διεθνής οικονομικής ύφεσης που είχε επηρεάσει σχεδόν το σύνολο του πλανήτη. Από τότε όμως ανακάμπτει σταθερά, με αποτέλεσμα 41 από τις 55 χώρες της έρευνας να σημειώνουν άνοδο σε σχέση με το περασμένο εξάμηνο.

Η Ινδία (με 127 μονάδες), η Ινδονησία (με 116) και η Νορβηγία (με 115) παραμένουν οι χώρες με τη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, ενώ η Λιθουανία (με 46), η Κροατία (με 48) και η Πορτογαλία (με 51) είναι οι πιο απαισιόδοξες χώρες στην υφήλιο. Η Ταϊβάν, η Σιγκαπούρη, το Ισραήλ, το Μεξικό και η Κολομβία παρουσίασαν τη μεγαλύτερη άνοδο.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η ανάκαμψη του δείκτη στην Ασία και τη Λατινική Αμερική, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη που ήταν αρκετά διστακτική. Οι καταναλωτές της Ασίας ήταν από τους πρώτους που αναγκάστηκαν να κόψουν τα περιττά έξοδα πριν από περίπου 1,5 χρόνο, όμως όσο βελτιώνονται τα οικονομικά των χωρών τους τόσο περισσότερη διάθεση δείχνουν για ψώνια. Αντίστοιχα, στις χώρες της Λατινικής Αμερικής η αισιοδοξία φαίνεται να έχει επανέλθει, επηρεάζοντας θετικά τις αγορές.

Σε αντίθεση, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη ταλανίζονται ακόμα από χαμηλή αγοραστική ζήτηση και αυξημένη ανεργία, που ειδικά στην περίπτωση της Ευρώπης συνοδεύεται από τα αυξημένα χρέη πολλών κρατών, που διαβάλλουν τη σταθερότητα του ενιαίου νομίσματος. Αυτό το περιβάλλον θέτει δύσκολους γρίφους για τις εταιρίες και τους λιανέμπορους που οφείλουν να βρουν καινούριες ευκαιρίες ανάπτυξης, αλλά και προϊόντα ικανά να καλύψουν τις μεταβαλλόμενες συνήθειες των καταναλωτών.

Στην Ευρώπη, 19 από τις 28 χώρες είδαν το δείκτη καταναλωτικής εμπιστοσύνης να ενισχύεται, όμως δύο από τις βασικές ευρωπαϊκές αγορές, η Ιταλία και η Γερμανία, σημείωσαν πτώση τριών μονάδων, επιβεβαιώνοντας την αργή ανάκαμψη της Ευρώπης που ακόμα συναντάει δυσκολίες.

Επιπλέον, το 79% των Ευρωπαίων θεωρεί πως η χώρα του βρίσκεται σε ύφεση, ενώ από αυτούς το 51% θεωρεί πως θα παραμείνει και τους επόμενους 12 μήνες.

Ιδιαίτερα απαισιόδοξοι εμφανίζονται οι Έλληνες, καθώς το 85% θεωρεί πως η χώρα βρίσκεται σε ύφεση και από αυτούς το συντριπτικό 80% θεωρεί πως θα συνεχίσει να είναι και του χρόνου. Η οικονομία αποτελεί τη μεγαλύτερη ανησυχία των Ελλήνων με ποσοστό που είναι το μεγαλύτερο σε όλη την Ευρώπη, ενώ το 39% δηλώνει πως με τα χρήματα που του περισσεύουν ξεπληρώνει δάνεια, πιστωτικές κάρτες και χρέη, όταν το μέσο Ευρωπαϊκό ποσοστό είναι μόλις 28%.

Παράλληλα, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων φαίνεται να «κόβει» τα περιττά έξοδα από τη διασκέδαση εκτός σπιτιού και ξοδεύει λιγότερα σε νέα ρούχα. Επιπλέον, ένα σημαντικό ποσοστό εξακολουθεί να επιλέγει φθηνότερες καταναλωτικές μάρκες για να αντεπεξέλθει στην κρίση, επηρεάζοντας πλέον σε βάθος τον κλάδο των εταιρειών και των λιανέμπορων.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1816172

Αλβανία: Από Ιταλία και Ελλάδα το 90% των μεταναστευτικών εμβασμάτων

Σύμφωνα με στοιχεία της κεντρικής τράπεζας της Αλβανίας το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστευτικών εμβασμάτων που δέχεται η χώρα σε ετήσια βάση προέρχεται από την Ελλάδα και την Ιταλία, ανακοίνωσε το γραφείο οικονομικών και εμπορικών υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στα Τίρανα.

Παράλληλα, πάνω από το 26% των αλβανικών νοικοκυριών δηλώνει ότι έχουν μέλη τους που εργάζονται ως μετανάστες στο εξωτερικό, ενώ το 60% των νοικοκυριών αυτών πως δέχονται εμβάσματα από μετανάστες. Από την Ελλάδα και την Ιταλία μαζί προέρχεται το 90% περίπου του συνολικού ύψους των εισροών μεταναστευτικών εμβασμάτων της χώρας.

Παρά το γεγονός πως στην Ελλάδα βρίσκονται οι περισσότεροι μετανάστες από την Αλβανία, η Ιταλία βρίσκεται στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης με 55% του συνόλου των εμβασμάτων, ενώ ακολουθεί η Ελλάδα με 36% του συνόλου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού τύπου το συνολικό ύψος των μεταναστευτικών εμβασμάτων με προορισμό την Αλβανία το 2009 διαμορφώθηκε στο επίπεδο των 799 εκατ. ευρώ, καταγράφοντας μείωση κατά 6,5% σε σχέση με το 2008.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1816164

Ευκαιρία αλλαγών στο πολιτικό σύστημα

Αναγκαία κρίνει ένας στους δύο πολίτες (50,6%) την απόφαση για προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, ενώ ποσοστό 41,9% εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορούσε να αποφευχθεί.

Αξιοσημείωτο ωστόσο είναι πως συντριπτική πλειοψηφία (84%) των πολιτών θεωρεί ότι η κρίση αποτελεί ευκαιρία για την αλλαγή συνολικά του πολιτικού συστήματος και για μια νέα πορεία της χώρας.

Σύμφωνα με Πανελλαδική δημοσκόπηση της Κάπα Research για την εφημερίδα «Το Βήμα», το 53,4% εκτιμά πως θα χρειαστούν και άλλες περικοπές, έναντι 39,9% που κρίνει ότι είναι αρκετά τα μέτρα που έχουν ήδη ανακοινωθεί.

Για τα μέτρα στο δημόσιο τομέα, το 39,4% πιστεύει πως θα είναι αρκετή για τη δημοσιονομική εξυγίανση η δραστική μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ το 37,5% πιστεύει ότι θα χρειαστεί περαιτέρω μείωση των αποδοχών τους.

Αντίθετα, το 70,5% λέει «όχι» σε περικοπές μισθών στον ιδιωτικό τομέα, καθώς θεωρεί ότι κάτι τέτοιο δεν θα έχει ουσιαστικό αντίκρυσμα για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Όσον αφορά την κυβέρνηση και τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, το 64,6% των ερωτηθέντων δηλώνει καθόλου ή λίγο ικανοποιημένο από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ωστόσο την ίδια ώρα το 57,1% εκτιμά ότι τα πράγματα θα ήταν χειρότερα αν τις εκλογές κέρδιζε η ΝΔ.

Καταλληλότερος για πρωθυπουργός παραμένει ο Γιώργος Παπανδρέου με 42,7% έναντι 24,1% του Αντώνη Σαμαρά, ενώ το ΠΑΣΟΚ διατηρεί προβάδισμα 10,1 ποσοστιαίων μονάδων έναντι της ΝΔ. Συγκεκριμενα, στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει ποσοστό 30,7%, έναντι 20,65% της ΝΔ, και ακολουθούν το ΚΚΕ με 6,7%, ο ΛΑ.Ο.Σ. με 4,2% και με 3,3% ο ΣΥΡΙΖΑ. Εν τω μεταξύ θετικά ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ.

Αξιοσημείωτα τέλος, είναι τα ευρήματα της έρευνας όσον αφορά την αξιολόγηση των υπουργών της κυβέρνησης (ποιοι θεωρούνται πιο αποτελεσματικοί), με τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας -οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με κρίσιμες προκλήσεις όπως η δημοσιονομική εξυγίανση και η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού- να περιλαμβάνονται στην πρώτη τετράδα. Ετσι στην κατάταξη των υπουργών προηγείται όλων ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης και ακολουθούν ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης, και όπως προαναφέρθηκε οι κ.κ. Λοβέρδος και Παπακωνσταντίνου.

Η έρευνα έγινε πανελλαδικά σε δείγμα 1.256 ατόμων με αναλογική κατανομή στις 13 περιφέρειες της χώρας, το χρονικό διάστημα 28-29 Απριλίου 2010.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1810324

___________________________

Δύο λόγια:

-η πιθανότητα να υπάρχουν τα δύο σημερινά κόμματα εξουσίας σε 5 χρόνια είναι έως και μηδέν

-αρκετά περίεργη η τοποθέτηση του δείγματος ως προς την αξιολόγηση των υπουργών. μπορεί ο Χρυσοχοϊδης να είναι πρώτος κατά κάποιο τρόπο δικαιωματικά, οι υπόλοιποι τρεις όμως μοιάζουν απλά να συμπληρώνουν μελλοντικούς δελφίνους. κάτι δεν μου αρέσει.