(αναδημοσίευση - χωρίς άδεια - από το zalmoxi)
Εγκαταλείπουν σταδιακά την «μητρική» τους γλώσσα οι Έλληνες ομογενείς οι οποίοι σε μεγάλα ποσοστά δηλώνουν πικραμένοι από την ελληνική πολιτεία.
Δημοσκόπηση της εταιρείας «Κάπα-Research» η οποία διενεργήθηκε μεταξύ 2006 και 2008 ανάμεσα σε δείγμα 15.000 Ελλήνων ομογενών σε όλον τον κόσμο, δείχνει πως οι νέοι της διασποράς στην συντριπτική τους πλειονότητα δεν μιλούν την ελληνική εκτός σπιτιού.
Ακόμη, από την έρευνα η οποία διενεργήθηκε υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών (τα αναλυτικά στοιχεία της οποίας θα παρουσιαστούν στις 28 και 29 Νοεμβρίου στην Αθήνα) τεκμαίρεται ότι μειώνεται αισθητά ο αριθμός των αποδήμων που στέλνουν εμβάσματα στην Ελλάδα και έτσι συρρικνώνεται δραματικά το λεγόμενο «μεταναστευτικό συνάλλαγμα» που κάποτε αποτελούσε «μετρήσιμη» ποσότητα στο ελληνικό ισοζύγιο πληρωμών. Τώρα, ή θεωρούν πως οι Έλληνες πλούτισαν ή “μας ξέχασαν” ή φταίευ η κρίση ή και όλα αυτά μαζί…
Η έρευνα καταρρίπτει τον μύθο που επικρατεί στην Ελλάδα (και τον οποίο πιστεύουν οι εννέα στους δέκα Έλληνες) πως οι ομογενείς είναι περισσότερο συνδεδεμένοι με την Εκκλησία. Και τούτο, καθώς τα στοιχεία δείχνουν ότι σύνδεση με την Εκκλησία έχουν περισσότερο οι Ελλαδίτες (το 54%) ακολούθως οι Κύπριοι (το 53%) και τελευταίοι οι ομογενείς (το 51%). Προφανώς, και ο Ελληνογερμανός ήθελε τον Χριστόδουλό του…
Τα στοιχεία της «Κάπα-Research» που παρουσιάστηκαν στην περιφερειακή συνέλευση του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού Ευρώπης στη Φραγκφούρτη, δείχνουν ακόμη ότι:
Ένα στα τρία νοικοκυριά της διασποράς μιλάει κυρίως ελληνικά στο σπίτι (μάλλον αυτό το δήλωσαν από… “πατριωτικό καθήκον” διότι κάπως μεγάλο ακούγεται το ποσοστό). .
Επτά στους δέκα Έλληνες έχουν συγγενείς στο εξωτερικό.
Υποχωρεί δραστικά το ποσοστό όσων πιστεύουν πως πρέπει να υφίσταται ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό (όχι, θα κάτσει ο Ελληνοσουηδός ή ο Ελληνοαυστραλός να διαβάζει για τον συνωστισμό των Ελλήνων στις πλαζ της Σμύρνης)
Οι απόδημοι δεν πιστεύουν ότι μπορούν να λειτουργήσουν στο εξωτερικό καλά ελληνικά σχολεία και ειδικά της Γερμανίας είναι πεπεισμένοι ότι την ευθύνη για την κακή η ελληνική εκπαίδευση στο εξωτερικό, έχει η κυβέρνηση.
Σε μεγάλο ποσοστό οι Έλληνες της διασποράς δηλώνουν εισοδηματίες, σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου όλο και περισσότεροι δηλώνουν πως επιθυμούν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι, με αποτέλεσμα ο δείκτης επιχειρηματικότητας είναι υψηλότερος στην ομογένεια (μάλλον υπάρχει έλλειψη στη διασπορά από “γαλάζια παιδιά” και από “golden boys” ).
Ένας στους δέκα απόδημους δηλώνει πως βρίσκεται στα όρια της φτώχειας έναντι ενός στους πέντε στην Ελλάδα.
Αν και σε μεγάλο ποσοστό δηλώνουν υπερήφανοι που είναι ελληνοαυστραλοί ή ελληνοαμερικανοί, αισθάνονται πικρία για τη στάση της ελληνικής πολιτείας διαχρονικά, ενώ στη συντριπτική τους πλειονότητα θεωρούν ότι είναι ενταγμένοι στη χώρα διαμονής και ότι μελλοντικά θα αφομοιωθούν πλήρως. Γαλλία και Γερμανία είναι από τις πλέον δημοφιλείς χώρες σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, την Αγγλία και το Ισραήλ (άραγε, αυτό συμβαίνει επειδή κάποια χούγια -όπως π.χ. του αντισημητισμού- σιγοντάρονται εκτός συνόρων από τις παρέες εκεί με τους WASP αμερικανούς και τους Γερμανούς εταίρους ή επειδή τους πήρε ο πόνος για τους Παλαιστίνιους; ).
Υψηλά ποσοστά δημοφιλίας συγκεντρώνουν ο Κάρολος Παπούλιας (το αξίωμα γαρ) και ο πατριάρχης Βαρθολομαίο, με τα χαμηλότερα για τους Ερντογάν (στα Βούπερταλ και στις Αστόριες δεν καταλαβαίνουν από “κουμπαριές” ) και Μπους (άλα της οι Αχέπανς).
Τέλος, το internet έχει κατά πολύ υψηλότερο βαθμό διείσδυσης στους απόδημους Έλληνες, έναντι των Ελλαδιτών.
Βλ. σχετικά και
4 σχόλια:
Τώρα εδώ που τα λέμε, ό,τι και να κάνει η ελληνική κυβέρνηση, είναι δυνατόν ο Αμερικάνος ή ο Αυστραλός τρίτης γενειάς να νιώθει περισσότερο Έλληνας παρά Αμερικάνος ή Αυστραλός;
συμφωνώ.. δύσκολα!
τα ανήψια μου πάντως (2ης γενειάς αμερικανάκια) όσο μεγαλώνουν είναι και πιο ..αμερικανάκια!
Δεν γίνεται αλλιώς. Εδώ έχω αρχίσει εγώ να αισθάνομαι Αγγλίδα με μόνο μια 10ετία παραμονής στη χώρα και έχοντας ζήσει όλα τα νεανικά-μαθητικά μου χρόνια στην Ελλάδα. Αν είχα γεννηθεί εδώ ή ακόμα χειρότερα στην Αυστραλία, την Ελλάδα λογικά θα την έβλεπα κάπως σαν μακρινή ιδέα και όχι σαν πατρίδα μου. Άσε που δεν θα μιλούσα και καλά τη γλώσσα οπότε δεν θα μπορούσα να κρατήσω επαφή μέσω βιβλίων, εφημερίδων, μπλογκ κ.λπ.
Το ίδιο θα γίνει και στην Ελλάδα με τους Αλβανούς και γενικότερα τους μετανάστες. Όσοι εγκατασταθούν μόνιμα στη χώρα, μετά από 2-3 γενιές θα νιώθουν τόσο Έλληνες όσο εσύ κι εγώ.
συμφωνώ και πάλι!
όμως νομίζουμε εμείς οι ΈΛληνες ότι έχουμε τη πρωτοκαθεδρία στην αγάπη για την πατρίδα!
Δημοσίευση σχολίου