σπατάλη νερού - Κόσμος

Δεύτεροι μετά τις ΗΠΑ σε σπατάλη νερού
Εχουμε διπλάσια πραγματική κατανάλωση από τον παγκόσμιο μέσο όρο, σύμφωνα με έρευνα ολλανδικού πανεπιστημίου
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_01/06/2008_272268

Τουλάχιστον το 60-70% του νερού που αντλείται στην Ελλάδα από πηγές, λίμνες και ποτάμια για να καλύψει τις ανάγκες μας χάνεται... κάπου στη διαδρομή, χωρίς να φθάσει ποτέ στον στόχο του.
Η μεγαλύτερη σπατάλη νερού γίνεται φυσικά στη γεωργία, λόγω έλλειψης κλειστών δικτύων και των κακών γεωργικών πρακτικών. Ωστόσο, οι απώλειες νερού στις πόλεις δεν είναι αμελητέες, ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα εκτός της Αττικής, καθώς ξεπερνούν το 30-40%.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_01/06/2008_272269


50 λίτρα για κάθε άτομο

Του Νικου Χρυσογελου*

Αν όλοι οι άνθρωποι καταναλώνουν 145 - 550 λίτρα νερό τη μέρα (όπως συμβαίνει στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης), δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε μακροχρόνια (εμείς και τα οικοσυστήματα) τις ανάγκες μας σε νερό, με δεδομένο μάλιστα ότι μας «αντιστοιχεί» μια επιπλέον κατανάλωση νερού από τα τρόφιμα, την ενέργεια, τα βιομηχανικά και άλλα προϊόντα που καταναλώνουμε. Η κλιματική αλλαγή ήδη περιορίζει τα διαθέσιμα για τις κοινωνίες και τα οικοσυστήματα υδατικά αποθέματα, ενώ η υπεράντληση και η ρύπανση οξύνουν το πρόβλημα. Σύμφωνα με τον Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το Περιβάλλον οι πραγματικές ανάγκες ενός ανθρώπου με υψηλή ποιότητα ζωής απαιτεί 50 λίτρα την ημέρα νερό, από το οποίο ελάχιστη ποσότητα πρέπει να έχει ποιότητα ποσίμου. Μια νέα πολιτική και μια νέα κουλτούρα για το νερό σε επίπεδο κρατών, εταιρειών ύδρευσης, βιομηχανιών, αγροτών και πολιτών είναι απαραίτητες ώστε να ζούμε όλοι καλύτερα σπαταλώντας λιγότερο νερό (αλλά και φυσικούς πόρους και ενέργεια). Μετά τον περιορισμό της σπατάλης, η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση νερού έχουν να παίξουν σημαντικό ρόλο, μια και ως γνωστόν περίπου 40% του νερού που καταναλώνουμε θα μπορούσε να προέρχεται από την ανακύκλωση «γκρίζων νερών» επιτόπου ή/και από την αξιοποίηση - ανακύκλωση του επεξεργασμένου νερού των λυμάτων μέσα από διπλά κεντρικά δίκτυα διανομής νερού, όπως κάνουν ήδη πολλές πόλεις στον κόσμο. Γιατί θα πρέπει να φέρνουμε νερό από τον Εύηνο και αφού το καθαρίσουμε ώστε να γίνει πόσιμο, να το ρίχνουμε στο καζανάκι, να πλένουμε με αυτό την αυλή ή να το χρησιμοποιούμε στις οικοδομές;
* Ο κ. Ν. Χρυσόγελος είναι πρόεδρος του Δ.Σ. του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS.