Το ερώτημα «Μήπως τα σύγχρονα παιδιά επαινούνται υπερβολικά;», έθεσε στο εξώφυλλό της η εκπαιδευτική επιθεώρηση «Scholastic Instructor», εκτιμώντας ότι οι υπερβολικοί έπαινοι μπορούν να αποδειχθούν βλαβεροί για τα παιδιά.
Η ανησυχία των παιδοψυχολόγων βασίζεται στο ότι οι έπαινοι με στόχο την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης, ίσως να μη δίνουν την απαιτούμενη σημασία σε σημαντικούς στόχους και επιτεύγματα. Το άρθρο στην επιστημονική επιθεώρηση αναφέρει πρόσφατη μελέτη στη Νότια Κορέα και τις ΗΠΑ σε μαθητές δευτέρας γυμνασίου.
Οι μαθητές ερωτήθηκαν εάν θεωρούν τους εαυτούς τους καλούς στα μαθηματικά και οι Αμερικανοί απάντησαν σε ποσοστό 39% ότι είναι «άριστοι» στο αντικείμενο, ενώ την ίδια απάντηση έδωσαν μόλις 6% των Κορεατών μαθητών. Η πραγματικότητα ήταν, όμως, πολύ διαφορετική, καθώς οι Κορεάτες μαθητές πέτυχαν πολύ καλύτερα αποτελέσματα σε κοινό διαγώνισμα μαθηματικών από ότι οι γεμάτοι αυτοπεποίθηση Αμερικανοί συνάδελφοί τους.
Το πρόβλημα με την τακτική γονέων και εκπαιδευτικών να επαινούν υπερβολικά τα παιδιά αφορά στην απώλεια του αισθήματος ικανοποίησης, που συνοδεύει κάθε ουσιαστικό επίτευγμα. Την ίδια ώρα, η προσφορά κινήτρων μπορεί και αυτή να βλάψει, καθώς τα παιδιά μπορεί να αρχίσουν να επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους αποκλειστικά και μόνο στην ανταμοιβή που θα λάβουν εφόσον επιδείξουν επιμέλεια, παρά στο ίδιο το γνωστικό αντικείμενο.
Ακόμη χειρότερα, η αποτυχία μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα σε μαθητές, των οποίων η αυτοπεποίθηση στηρίζεται σε υπερτροφικούς εγωισμούς και όχι στις πραγματικές τους ικανότητες. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν πρέπει να επαινούμε τα παιδιά ή ότι οι δάσκαλοι δεν πρέπει να ενισχύουν την αυτοπεποίθηση στους μαθητές τους.
Η αυτοπεποίθηση, σύμφωνα με τους Αμερικανούς παιδοψυχολόγους, πρέπει να βασίζεται στις καλές σχολικές επιδόσεις και τα προσωπικά επιτεύγματα του κάθε παιδιού.
www.kathimerini.gr με στοιχεία από New York Times
Η ανησυχία των παιδοψυχολόγων βασίζεται στο ότι οι έπαινοι με στόχο την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης, ίσως να μη δίνουν την απαιτούμενη σημασία σε σημαντικούς στόχους και επιτεύγματα. Το άρθρο στην επιστημονική επιθεώρηση αναφέρει πρόσφατη μελέτη στη Νότια Κορέα και τις ΗΠΑ σε μαθητές δευτέρας γυμνασίου.
Οι μαθητές ερωτήθηκαν εάν θεωρούν τους εαυτούς τους καλούς στα μαθηματικά και οι Αμερικανοί απάντησαν σε ποσοστό 39% ότι είναι «άριστοι» στο αντικείμενο, ενώ την ίδια απάντηση έδωσαν μόλις 6% των Κορεατών μαθητών. Η πραγματικότητα ήταν, όμως, πολύ διαφορετική, καθώς οι Κορεάτες μαθητές πέτυχαν πολύ καλύτερα αποτελέσματα σε κοινό διαγώνισμα μαθηματικών από ότι οι γεμάτοι αυτοπεποίθηση Αμερικανοί συνάδελφοί τους.
Το πρόβλημα με την τακτική γονέων και εκπαιδευτικών να επαινούν υπερβολικά τα παιδιά αφορά στην απώλεια του αισθήματος ικανοποίησης, που συνοδεύει κάθε ουσιαστικό επίτευγμα. Την ίδια ώρα, η προσφορά κινήτρων μπορεί και αυτή να βλάψει, καθώς τα παιδιά μπορεί να αρχίσουν να επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους αποκλειστικά και μόνο στην ανταμοιβή που θα λάβουν εφόσον επιδείξουν επιμέλεια, παρά στο ίδιο το γνωστικό αντικείμενο.
Ακόμη χειρότερα, η αποτυχία μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα σε μαθητές, των οποίων η αυτοπεποίθηση στηρίζεται σε υπερτροφικούς εγωισμούς και όχι στις πραγματικές τους ικανότητες. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν πρέπει να επαινούμε τα παιδιά ή ότι οι δάσκαλοι δεν πρέπει να ενισχύουν την αυτοπεποίθηση στους μαθητές τους.
Η αυτοπεποίθηση, σύμφωνα με τους Αμερικανούς παιδοψυχολόγους, πρέπει να βασίζεται στις καλές σχολικές επιδόσεις και τα προσωπικά επιτεύγματα του κάθε παιδιού.
www.kathimerini.gr με στοιχεία από New York Times